Outplacement

Op deze pagina

    Definitie  

    De bedoeling van het outplacement bestaat erin de ontslagen werknemer in staat stellen een nieuwe job te vinden.

    Outplacement is een geheel van begeleidende diensten en adviezen die, in opdracht van een werkgever, door een dienstverlener, individueel of in groep worden verleend, om een werknemer in staat te stellen zelf binnen een zo kort mogelijke termijn een betrekking bij een nieuwe werkgever te vinden of een beroepsbezigheid als zelfstandige te ontplooien.

    De verschillende types van outplacement 

    Het outplacement kan opgelegd zijn door de wet of een vrijwillig karakter hebben (buiten een wettelijke verplichting).  

    Het wettelijk opgelegd outplacement

    De wet voorziet vier types van outplacement:

    • de algemene regeling van outplacement;
    • de specifieke regeling van outplacement voor werknemers van minstens 45 jaar;
    • de specifieke regeling van outplacement in het kader van een activerend beleid bij herstructureringen;
    • de specifieke regeling van outplacement voor werknemers aan wiens arbeidsovereenkomst een einde komt doordat de werkgever zich beroept op medische overmacht vóór 1 april 2024.

    De vraag is te weten welk regime van toepassing is wanneer een werknemer wordt ontslagen. Om deze vraag te beantwoorden moet men rekening houden met de volgende elementen.

    • De algemene regeling van outplacement heeft een zeer ruime draagwijdte. Deze regeling is van toepassing wanneer:
       
      • de werknemer ontslagen werd vanaf 1 januari 2014;
      • hij niet ontslagen werd om een dringende reden;
      • en hij recht heeft op een opzeggingstermijn van minstens 30 weken of op een daarmee overeenstemmende opzeggingsvergoeding.
        Opm :
        - de leeftijd van de ontslagen werknemer heeft geen enkel belang,
        - of de werkgever nu tot de privé of de publieke sector behoort, speelt evenmin een rol,
        - als de werknemer wordt ontslagen d.m.v. uitbetaling van een corresponderende opzeggingsvergoeding van minstens 30 weken, en hij binnen de 7 dagen na kennisname van het ontslag kan aantonen dat hij om medische redenen niet in staat is om outplacementbegeleiding te volgen, vervalt het recht op outplacement.  
       
    • De specifieke regeling van outplacement voor werknemers van minstens 45 jaar heeft een beperktere draagwijdte.  Deze regeling is maar van toepassing wanneer: 
       
      • de werkgever van de ontslagen werknemer onder de privé-sector valt;  
        Opm. : de werkgevers uit de publieke sector (Federale overheid, Gewesten, Gemeenschappen, lokale en provinciale besturen,…) en de economische overheidsbedrijven (NMBS, B-POST en BELGACOM)) worden niet geviseerd door de specifieke regeling van outplacement voor werknemers van minstens 45 jaar;  
      • de werknemer niet om een dringende reden ontslagen werd;
      • de werknemer recht heeft op een opzeggingstermijn van minder dan 30 weken of op een daarmee overeenstemmende opzeggingsvergoeding; 
      • en hij minstens één jaar ononderbroken in dienst is bij de onderneming op het moment van het ontslag. 
       

    Het vrijwillig outplacement

    Dit regime van outplacement is maar van toepassing wanneer de werkgever ervoor kiest om vrijwillig  een outplacement aan te bieden ook al is hij daartoe niet wettelijk verplicht. Deze regeling is terug te vinden in de collectieve arbeidsovereenkomst (C.A.O.) nr. 51.